♫ Country roads ♫ met Country kweker Richard van Schie

Richard van Schie was nauw betrokken bij de introductie van het Santini-ras Country in 2009.

Santini Country 10 jaar 

Hij wordt internationaal geroemd om z’n open structuur en transparantie, is lang houdbaar, goed transporteerbaar, ongevoelig voor ziekten en plagen en intens qua groenschakeringen. Okay, ‘de best gewaardeerde pompon in de markt’ is niet de snelste in z’n soort, maar presteert wel weer bovengemiddeld in gewicht. Sinds Dümmen Orange in 2009 de Chrysanthemum Santini Country in de markt zette, heeft Country een enorme vlucht genomen. Vier kwekers, die Country al jaren telen, vertellen over deze ideale arrangementbloem. In deze editie het vierde en tevens laatste verhaal uit de serie.

-

Richard van Schie was nauw betrokken bij de introductie van het Santini-ras Country in 2009. Zijn drie hectare tellende kas is inmiddels voor 90% gevuld met “de beste groene pompon die er is”. Zijn voornaamste afzetmarkt: supermarkten in het Verenigd Koninkrijk. “Ik kan goed met retail.”

Pal tegen Santinikwekerij Richard van Schie in Monster aan staat een mini-kas. ‘Mooie verse boeketten te koop!’, lezen we op een bord. Hier kun je terecht voor een “samengesteld bossie met Country in de hoofdrol”. Het is direct een rake beschrijving van het bedrijf van Van Schie. Sinds Van Schie in 2009 met de teelt van Country startte, is het ras een steeds grotere rol gaan spelen in zijn kwekerij. De mini-kas is “leuk voor de promotie”. Achter de kleinschalige kiosk gaat een kwekerij schuil die jaarlijks zo’n veertien miljoen stelen Country uitlevert.

Hoe ontdekten jullie Santini Country?
“Wij werken al jaren in de retail, met name voor supermarkten. Op een gegeven moment had de markt duidelijk behoefte aan een verbeterde versie van ‘de groene pompon’. Die vonden we in Country. Die stak er met kop en schouders bovenuit tijdens een bloeiproef van Dümmen Orange in 2009. De bloemgelijkheid, het volume van de tak, de hardheid: alles was verbeterd. Geen twijfel. We gingen Country telen en zijn niet meer gestopt.”

En nu staat jullie kas voor 90% vol met Country. Spannend?
Resoluut: “Nee, ik heb vanaf het begin vertrouwen in dit ras gehad. We hebben nog wat extra kleurtjes voor mixbundels, maar de hoofdmoot is Country. Want ook tijdens het testen in onze kassen bleek: dit is de beste groene pompon die er op dit moment is. En ik durf te zeggen dat de Country bij ons de beste omstandigheden heeft. Wij bootsen de natuur perfect na. Veertig jaar geleden was deze groene chrysant echt een herfstbloem. Nu werken we met assimilatielicht van 12.000 lux en bootsen we het hele jaar het zomerse zonlicht na. De resultaten zijn super.”
 
Klinkt als een louter succesverhaal. Succes heeft altijd een keerzijde…
“Dat is herkenbaar. Het groene bolletje heeft echt wel een vlucht genomen. Gegroeid, gegroeid, tot het te gek werd: de afgelopen twee jaar was er te veel groen op de markt. Toen hadden we het moeilijk. Ik heb best een paar pittige gesprekken gevoerd met Dümmen Orange. Onze belangen zijn deels anders: zij zijn gebaat bij zoveel mogelijk stekken, wij als kweker bij een beperktere aanvoer omdat dit beter is voor de prijs. Maar we hebben natuurlijk ook een gezámenlijk belang: kwaliteit blijven leveren met elkaar. Ook hiervoor heb ik veel contact met Dümmen Orange. Zo dopen we Country-stekken, na overleg, twee in plaats van een keer in bewortelingspoeder en staan de stekken bij Dümmen Orange onder plastic de eerste zeven tot acht dagen tijdens de bewortelingsfase . Dat heeft zichtbaar resultaat. We willen beiden een topproduct.”

Tot slot: de retailmarkt staat niet bekend als een makkelijke, hoe ervaar jij dat?
“Als ze bij een Tesco een boeket anders gaan samenstellen, en al die boeketten gaan omgooien, voelen wij dat. Wanneer ze kiezen voor één of twee takken minder groen in hun boeketten, betekent dat voor ons zomaar 50.000 stelen minder. Wij maken afspraken voor vier periodes. Vaak nemen we daarin ook aantallen mee. Maar ja, als zo’n supermarkt besluit minder in te kopen… Nee, ik knoop ze dan niet aan de hoogste boom. Als jij je bloemen niet kwijt kunt, hoop je dat ze met je meedenken. Maar je wilt ze de stelen ook niet door de strot duwen. Daar kan de ene kweker beter mee omgaan dan de ander. Ik kan dat wel. Dit is retail. Dat komt misschien doordat ik wat ruimer vooruit durf te denken. Als ik over vijf tot tien jaar een mooie middenprijs heb gekregen, ben ik tevreden. En als ik na de Engelse moederdag een berichtje krijg van mijn Country-klanten: ‘Ze waren weer prachtig,’ dan ben ik een heel blije Santinikweker.”